Lana Del Rey, Chemtrails over the Country Club: muzikaal eerbetoon

Op 19 maart 2021 werd het nieuwste studioalbum van Lana Del Rey uitgebracht. In deze blog vertel ik je alles over de plaat, en waarom ‘Chemtrails over the Country Club’ een van de beste albums van het jaar is.

Lana Del Rey

Elizabeth Woolrigde Grant werd geboren op 21 juni 1985 in New York. Ze werd toegelaten op de state University of New York, maar besloot uiteindelijk om niet aan deze studie te beginnen. In plaats daarvan ging Elizabeth op Long Island wonen bij haar tante, terwijl ze werkte als serveerster. In deze tijd leerde haar oom haar gitaarspelen. Wat volgde waren vele nachtclubs waar ze onder verschillende namen speelde. 

In 2012 verscheen haar debuutalbum ‘born to die’ onder haar artiestennaam: Lana Del Rey. 

Wat volgde waren verschillende albums, in 2019 verscheen het album ‘Norman Fucking Rockwell’. Een bijzondere plaat met Prince-achtige nummers die soms wel meer dan 10 minuten duurden. 

Chemtrails over the Country Club

Nog geen 2 jaar na ‘Norman Fucking Rockwell’ bracht Lana Del Rey op 19 Maart haar nieuwste album uit. 

De plaat ‘Chemtrails over the Country Club’ begint met het nummer ‘white dress’. In het eerste nummer van album wordt meteen duidelijk wat voor soort muziek we dit keer kunnen verwachten. Terwijl Lana Del Rey zoals bij ieder nummer van het album wordt begeleid door een simpele piano, verteld de zangeres een autobiografisch verhaal. Ze vertelt over de tijd dat ze op als serveerster op Long Island werkte. 

‘When i was a waitress

Wearing a tight dress

Look how i got this 

I was a waitress working the nightshift

You were my man

Felt like i got this’

De piano geeft Del Reys stem genoeg ruimte om het verhaal te vertellen. Ze lijkt ook wel met nog meer emotie te zingen dan ze deed op een nummer als ‘Videogames’.Ze lijkt terug te verlangen naar de tijd toen ze nog niet beroemd was, maar gewoon een serveerster op Long Island.

Het tweede nummer van het album is ‘Chemtrails over the Country Club’. Een prachtig, en gevoelig gezongen nummer van Lana Del Rey. Met weer op de achtergrond die prachtige piano. 

Het derde nummer ‘Tulsa Jesus Freak’ is naar mijn mening het slechtste nummer van het album. Het is niet de tekst of de muziek die uit de maat valt. Het is de autotune die over Lana’s stem zit, en dat terwijl dat helemaal niet nodig geweest was. Haar stem behoort tot de 1 van de allerbeste uit de muziekindustrie. Maar de autotune die eraan toegevoegd wordt, zorgt ervoor dat dit nummer begint te irriteren. 

De eerste single die voor het album werd uitgebracht was ‘love me like a woman’. Een prachtig en gevoelig liefdesliedje die je niet zo vaak op de radio voorbij hoort komen. In het nummer wil de zangeres L.A. verlaten met haar geliefde. Het maakt niet uit waar ze naar toe gaan, zolang ze maar samen zijn.

‘I come from a small town how ‘bout you?

I only mention it cause i’m ready to leave L.A. 

And i want you to come 

Eighty miles north or south will do

I don’t care where as long a i’m with you 

And you’re with me’

1 van mijn favoriete nummers van het album is het nummer ‘wild at heart’.Het begint met een langzame countryachtige sound. Maar al snel is daar de piano weer die op dit hele album is terug te vinden. ‘wild at heart’ is opnieuw een liefdesliedje van Lana Del Rey. Maar wat deze extra mooi maakt is opnieuw de tekst die perfect gezongen wordt door Lana Del Rey. 

Op de tweede helft van ‘Chemtrails over the Country Club’ neemt de zangeres ons verder mee naar nummers als ‘dark but just a game’ en ‘Yosemite’.

Ook staan er nummers op waarop de countrymuziek weer naar voren komt. Tijdens ‘Not all those who wander are lost’ is de piano even niet te horen. In plaats daarvan wordt Lana Del Rey begeleidt door een akoestische gitaar. 

In ‘not all those who wonder are lost’ verteld Lana het verhaal van een eenzame muzikant, die onderweg is naar het volgende concert.

‘The thing about being on the road

Is there’s too much time to think

About seasons of old

As you poor yourself a drink

Cause everytime i said no

It wasn’t quite what i meant’

In het nummer ‘breaking up slowly’ lijkt het wel alsof er een complete andere zangeres het nummer zingt. En dat klopt ook. Samen met Nikki Lane zingt Lana Del Rey deze hartverscheurende ballad.

Dance till we die’ is een eerbetoon aan alle legendarische artiesten door wie Lana Del Rey geïnspireerd werd. Zo komen onder andere Joan Baez, Joni Mitchell, Stevie Nicks en Courtney Love voorbij op de plaat. 

‘I’m coverin’ Joni and i’m danin’ with Joan

Stevie is Callin’ on the telephone

Court  almost burned down my home

But god, it feels good not to be alone’

Ze mocht dan in het nummer ‘dance till we die’ haar grote voorbeelden al benoemd hebben, het hele album ‘Chemtrails over the Country Club’ is eigenlijk een eerbetoon aan deze artiesten. De artiesten in wiens voetsporen Del Rey is gestapt. Als afsluiter van het album nam de zangeres een cover op van Joni Mitchells ‘for free’. Een nummer waarmee ze eindeijk in de voetsporen mag stappen van haar muzikale helden. 

Reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *