Op 5 Februari brachten de Foo Fighters hun tiende studioalbum, Medicine at midnight uit. In deze nieuwe blog vertel ik je over het ontstaan van de band, het verhaal achter de single ‘wating on war’. En waarom het nieuwe album de perfecte soundtrack voor op de late avond is.
Smells like teen spirit
De zanger van de Foo Fighters: Dave Grohl, had aan het begin van de jaren 90 al succes toen hij nog in een andere band zat. Samen met zanger Kurt Cobain, en bassist Krist Novoselic, zat hij al in de band Nirvana.
Grohl nam toen der tijd niet de vocals op zich, omdat Kurt Cobain al de zanger van de band was. Na de dood van Kurt Cobain in 1994, richtte de drummer zijn eigen band Foo Fighters op.
Foo Fighters
Ruim een jaar na de dood van Kurt Cobain, richt voormalig drummer van Nirvana: Dave Grohl, zijn eigen band op. Het is het jaar 1995 als Foo Fighters voor het eerst samen op het podium staan.
De band veranderde in de afgelopen 15 jaar wel een aantal keer van bezetting, Drummer, zanger en gitarist Dave Grohl zit al vanaf het begin bij de band, net als bassist Nate Mendel, en gitarist Pat Smear. Drummer William Goldsmith was ook vanaf het begin betrokken bij de band, maar verliet Foo Fighters al in 1997. Goldsmith werd datzelfde jaar nog vervangen door drummer Taylor Hawkings. In de jaren die daarna volgen komt bandlid Chris Shifletti nog bij de band, die tot op de dag van vandaag nog steeds de gitaar voor de band ter hand neemt.
Medicine at midnight
De naald zakt langzaam weg in het gelimiteerde oranjekleurige vinyl. Wat volgt is de album opener van medicine at midnight. Het nummer ‘making a fire’ zorgt hier zeker voor, het is een nummer dat begint met wat we van de band gewend zijn: heftige gitaren! Maar al snel blijkt dat dit niet een gewoon nummer van Foo Fighters is, daar zorgt het achtergrondkoor wel voor. Die het nummer een Gospelachtige sfeer meegeven.
Als dit nummer nog maar net is uitgedoofd, volgt de eerste single van het album: ‘shame shame’. Een single die in Nederland het juiste publiek wist te vinden bij radiostations als 3fm en kink. Dit is dan weer wél een typisch Foo Fighters nummer. Het begint heel rustig, maar zonder dat je het doorhebt, werkt de band toe naar een absoluut hoogtepunt.
De tweede single van de plaat is misschien ook wel het meest persoonlijke nummer dat Dave Grohl ooit schreef.‘waiting on a war’ is een nummer waarvan de zanger nooit dacht dat hij zou schrijven, omdat hij zichzelf niet ziet als iemand die een verhaal wil vertellen met zijn nummers. Ook is het een nummer waarvan Grohl hoopte dat hij het nooit zou hoeven schrijven.
Dave Groeide op in de jaren 70 en 80, in deze tijd was hij als kind altijd bang dat er een oorlog zou uitbreken. Zelf noemde hij deze tijd :
‘my youth was spent under the dark cloud of a hopeless future’
In de herfst van 2020 bracht Dave zijn 11 jaar oude dochter in de auto naar school, toen ze ineens vroeg:
‘Daddy, is there going to be war?’
Het was op dat moment dat de zanger zich realiseerde dat zijn dochter dezelfde angst voelde als hij jaren geleden had gedaan. Dave vroeg zich af of iedereen onder diezelfde angst opgroeide, of iedereen altijd al bang was geweest voor een oorlog.
‘wating on a war’ is een nummer dat waarschijnlijk zal uitgroeien tot een klassieker, Omdat veel mensen het gevoel dat de zanger in het nummer omschrijft zullen herkennen.
‘Everyday waiting for the sky to fall
Big crash on a world that’s so small
Just a boy with nowhere left to go
Fell in love with a voice on the radio
Is there more to this than that?
Is there more tot his than
Waiting on a war?’
De naald bereikt langzaam het vijfde nummer van het album, we komen aan bij het titelnummer van de plaat. Het is het nummer ‘medicine at midnight’ dat een relaxte sfeer uitdraagt. En met het titelnummer wordt al meteen duidelijk dat het hele album de perfecte soundtrack is voor op de late avond.
‘Ever get the feeling nothing else will do?
I could hear you singing
I can’t exlplain, I need…
Medinice at midnight
But it ain’t no cure’
Vervolgens draaien we de lp even om en komen we aan bij het nummer dat waarschijnlijk als showopener van de liveshows zal worden gebruikt. ‘No son of mine’ is een nummer voor de fans van Nirvana. Want in dit nummer gebruikt Grohl zijn stem bijna hetzelfde als Kurt Cobain dat vroeger deed.
Mijn favoriete nummer is het nummer ‘Chasing Birds’. Het is een nummer dat oorspronkelijk als een akoestisch liedje bedoeld was, maar Dave Grohl wilde op dit album geen akoestische nummers en werd er voor een andere aanpak gekozen. Het werd een relaxt nummer dat prima als soundtrack zou kunnen dienen voor een mooie boswandeling, maar eigenlijk is het veel meer dan dat. Het is een nummer dat, als je het mij vraagt, net als het gehele album, een medicijn voor de nacht is.
‘The road to hell is paved with good intentions
Dark inventions of mine
The road to hell is paved with broken parts
Bleeding hearts like mine
Chasing birds‘
Geef een reactie